این دستگاه‌ها که بیشترین تقاضا را در ساختمان‌های مسی دارند، به دلیل سادگی و سطح صدای بسیار پایین، دارای محبوبیت بالایی میباشد. فن کویل سقفی توکار درون سقف کاذب طبقات قرار داده میشود. دریچه هوادهی و همچنین دریچه دسترسی به این دستگاه مطابق با سلیقه خریدار ساخته و نصب می‌گردد، در کنار این مزایا می‌توان به قیمت پایین این دستگاه نسبت به انواع دیگر نیز اشاره کرد. فن کویل سقفی توکار معمولاً در ساختمان‌های مسی، اداری و … نصب و اجرا می‌گردد. این دستگاه‌ها معمولاً از ظرفیت 200 تا 1200 CFM تولید می‌شوند.
فن کویل ها از نظر تأمین هوای تازه به دو صورت مورد استفاده قرار می‌گیرند.
اگر فن کویل فقط به عنوان گرمایش و سرمایش مورد استفاده قرار بگیرد، باید هوای تازه توسط سیستم هواساز مرکزی تأمین شود. در این حالت هواساز از طریق یک کانال، هوای تازه را پس از فیلتر کردن (و نیز در صورت نیاز تنظیم رطوبت آن) وارد ساختمان کرده و آن را توزیع می‌کند. معمولاً در ساختمان‌هایی که از سیستم فن کویل در آن استفاده میشود، هواساز هوای تازه را فقط وارد راهروها و راه‌پله‌های موجود در ساختمان می‌کند تا ضمن تأمین اکسیژن کافی در ساختمان، دمای این قسمت‌ها را نیز به دمای اتاق‌ها و سالن‌ها نزدیک کند.
هواسازها دستگاه‌های با ابعاد نسبتاً بزرگی هستند که وظیفه تأمین هوای تازه، سرد یا گرم کردن آن، فیلتراسیون و در برخی موارد تنظیم رطوبت هوا را بر عهده دارند. نکته اینکه هواساز نیز همانند فن کویل دارای کویل آب سرد و کویل آب گرم است و این آب سرد و گرم از طریق چیلر (یا مینی چیلر) و بویلر موتورخانه (یا پکیج گازسوز) تأمین میشود.
اگر فن کویل علاوه بر سرمایش و گرمایش ، هوای تازه مورد نیاز را نیز تأمین کند، دیگر به هواساز مرکزی و تجهیزات آن نیاز نبوده و هوای تازه از طریق دریچه پشت فن کویل و توسط فن به درون محیط کشیده میشود. در این حالت کانال‌های توزیع‌کننده هوا از یک طرف به هوای آزاد بیرون از ساختمان راه دارند تا بتوانند هوای تازه را (پس از عبور دادن از فن کویل) وارد ساختمان کنند و از طرف دیگر به اتاق‌ها و سالن‌ها. مزیت این روش حذف دستگاه هواساز مرکزی است ولی این روش به خوبی روش هواساز نمی‌تواند هوای تازه را فیلتر نماید. در ضمن اگر به تنظیم دقیق رطوبت نیاز باشد، بایستی حداقل از یک هواساز در ساختمان استفاده شود.
معمولاً برای تأمین هوای تازه ، روش اول (استفاده از دستگاه هواساز) به کار می‌رود.
در نوع دو لوله‌ای ، یک لوله برای ورود جریان آب سرد یا گرم و یک لوله برای خروج آن است. در نوع چهار لوله‌ای ، یک لوله مخصوص ورود آب سرد و یک لوله مخصوص ورود آب گرم و دو لوله دیگر برای خروج آن‌هاست. مزیت چهار لوله‌ای این است که اگر در یک ساختمان با تعداد زیادی فن کویل، تعدادی از واحدها به سرمایش و تعدادی به گرمایش (به‌طور هم‌زمان با هم) نیاز داشته باشند، نوع چهار لوله‌ای این نیاز هم‌زمان را به خوبی تأمین می‌کند ولی نوع دو لوله‌ای نمی‌تواند زیرا در تمامی دستگاه‌ها به‌طور هم‌زمان یا آب سرد جاری است یا آب گرم. از این رو مدل فن کویل سقفی توکار چهار لوله‌ای برای چنین ساختمانی مناسب‌تر است.سیستم دو لوله ارزان‌تر، کم جا تر و آسان تعمیر هستند. به همین دلیل طرفداران بیشتری دارند
جهت کسب اطلاعات بیشتر باما تماس بگیرید
منبع:www.tahvienovin.com
درباره این سایت